UCLG MEWA ÇEVRE KOMİTESİ

1972 yılında Stockholm’de gerçekleştirilen İnsan Çevresi Konferansı, Birleşmiş Milletler tarafından düzenlenen çevre konusundaki ilk büyük konferans olarak, küresel çevre politikalarının gelişimde önemli bir dönüm noktası olmuştur. İnsan faaliyetlerinin ve yaşam alanlarının çevre üzerindeki tahrip edici etkilerinin dile getirildiği Konferans’ta, uluslararası bir çevre hareketinin gerekliliği kabul edilmiştir. Buradan hareketle, 1976 yılında Vancouver’da gerçekleştirilen İnsan Yerleşimleri Konferansı (Habitat I) ile şehirlerdeki ve diğer yaşam alanlarındaki sorunların çözümüne yönelik yeni bir uluslararası planlama ve yönetim vizyonu ortaya konmuştur. Bu doğrultuda 1978 yılında kurulan Birleşmiş Milletler İnsan Yerleşimleri Programı, dünya nüfusunun üçte ikisinin hala kırsal alanlarda yaşadığı bu dönemde, artan şehirleşme eğiliminin yarattığı sorunlara çözüm üretmek için gerekli olan siyasi ve ekonomik desteği bulamamıştır.

1996 yılında İstanbul’da gerçekleştirilen Habitat II, son yirmi yılda gözle görülür bir şekilde artış gösteren çevresel sorunların etkisini kabul ederek, yeni gündemini “Herkes İçin Yeterli Barınma ve Sürdürülebilir Yaşam Alanları” olarak belirlemiştir. Kentsel, kırsal ve çevresel alanların karşılıklı bağlantıları, mevcut üretim ve tüketim modellerinin sürdürülemezliği ve şehirlerin kalkınmadaki merkezi konumunun kabul edildiği deklarasyon; 2000 yılında kabul edilen Binyıl Kalkınma Hedefleri ile birlikte, sonraki 15 yıl için belirleyici olacak kalkınma uygulamalarını şekillendirmiştir.

2015 yılında Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nda kabul edilen 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri, 2016 yılında imzalanan Paris İklim Anlaşması ve 2016 yılında gerçekleştirilen Habitat III, küresel iklim değişikliği konusundaki acil hareket ihtiyacının uluslararası düzeydeki en önemli göstergelerinden olmuştur. “Yeni Kentsel Gündem” çerçevesinde toplanan Habitat III Konferansı’nda,  kentsel alanların planlaması, inşası, kalkınması, yönetimi ve gelişimi için gerekli görülen beş temel alan olan; ulusal kent politikaları, kent yasaları ve düzenlemeleri, şehir planlaması, yerel ekonomi ve belediyelerin finansmanı konularında yenilikçi standartlar ve ilkeler kabul edilmiştir.

Özellikle büyük sanayileşmiş ülkelerin Paris İklim Anlaşması’na uyumunun ve ulusal iklim hareketliliklerinin yeterli düzeye ulaşmamış olması, birçok yerel yönetimin ve sivil toplum hareketinin bu konuda liderlik rolünü üstlenmesini sağlamıştır.

Günümüzde Dünya’nın yüzey alanını %2’sini kaplayan şehirler, küresel enerji tüketiminin %78’inden ve küresel sera gazı salınımının %60’ından sorumludur.  2050 yılına kadar dünya nüfusunun %68’ine ev sahipliği yapması beklenen kentlerin küresel iklim değişikliği etrafındaki sorunların ve çözümlerin merkezinde olacağı ortadadır.

Tüm bu rakamlar göstermektedir ki; çevreye ilişkin küresel sorunların çözümünde kent ve kent yönetimleri öncelikli aktörler arasındadır.

UCLG-MEWA Çevre Komitesi olarak amacımız; herkesin eşit, adil ve onurlu bir yaşantı sürebileceği sürdürülebilir, sağlıklı ve kapsayıcı şehirlerin inşasına katkıda bulunmaktır. Komitemiz; iklim değişikliği hakkındaki farkındalığı artırmak, iyi uygulama örneklerini yaygınlaştırmak ve sürdürülebilir bir geleceğe ulaştırmak için çalışan paydaşları bir araya getirmek için faaliyetlerini sürdürmektedir.

UCLG-MEWA Çevre Komitesi

Başkan: Gaziantep Büyükşehir Belediyesi - Türkiye

Eş Başkanlar:  

1. Balıkesir Büyükşehir Belediyesi - Türkiye
2. Dura Belediyesi - Filistin
3. Filistin Yerel Yönetimler Birliği (APLA) - Filistin
4. Güzelyurt Belediyesi - KKTC
5. Saida Belediyesi - Lübnan